Wandelen en wijntjes bij de Moezel

Door Hilde

oktober 31, 2021


Wat hieraan vooraf ging…

Een viertal jaar geleden verkende ik een stukje van de Moezel in Duitsland. Het was eind oktober/begin november en het zonnetje was dagelijks stralend van de partij 🌞

Beeld van in 2017

Af en toe had ik het gevoel alsof ik in een sprookje beland was, zo adembenemend mooi was het daar toen 😍 Al die flanken met wijngaarden die in de meest prachtige herfsttinten getooid waren, gaande van nog een beetje groen, naar geel, oranje, rood, donkerrood … Schitterend ! Ik heb er mijn ogen uit gekeken en ’t was een waar genot om de natuur op te snuiven tijdens enkele deugddoende herfstwandelingen.

De herfst is een tweede lente waarbij elk blad een bloem wordt

Terug naar het heden…

Omdat ik de herinneringen aan die prachtige dagen ben blijven koesteren en er met zoveel vreugde aan terug ben blijven denken, had ik de stille droom om hier toch nog eens opnieuw terug naartoe te gaan, natuurlijk ook weer in de herfst !

Nu was het eindelijk zover …

We waren deze keer enkele weken eerder hier als zoveel jaar geleden, waardoor die echte vurige herfstkleurtjes nog niet optimaal aanwezig waren. Beetje jammer wel, maar het voordeel was dat we nu getuige konden zijn van het oogsten van de druiven en dat was ook wel eens leuk 👍

Hallucinant soms, om te zien hoe die mannen die steile hellingen moesten afdalen om de druiventrossen te gaan plukken. Omdat het zo steil was (op die plekken waar wij hen gezien en gesproken hebben) was het onmogelijk om daar machinaal te oogsten. Helemaal vastgemaakt met touw verdwenen ze dan met behulp van een katrol de diepte in, meestal met een bak op hun rug om de druiventrossen in te leggen. Er naar kijken alleen was al een beleving op zich… Ik had niet graag in hun schoenen gestaan 😱

Overnachten in Brauneberg

Als logeerplek hadden we voor Brauneberg gekozen, een stadje dat vlakbij het pittoreske maar ook best wel toeristische Bernkastel-Kuez ligt.

Bernkastel-Kuez

In tegenstelling tot in Bernkastel-Kuez, is het aangenaam rustig in Brauneberg. Winkels zijn er nauwelijks, maar je struikelt er bij wijze van spreken wel over de vele wijnboeren die daar gevestigd zijn. Je vindt er het ene na het andere “Weingut”.  Best leuk en gezellig, want je kan er overal terecht om eens te gaan proeven. En om te kopen ook natuurlijk. Je kan niet naar de Moezel gaan en zonder wijn naar huis rijden, toch ? 😉

Typerend voor Brauneberg is de statige laan van oude walnotenbomen langs de oever van de Moezel, de Nussbaumalle, die 1,6 km lang is. In de zomer is het hier schijnbaar een heerlijk, verkoelend plekje. Daarnaast zou deze laan in de hele Midden-Moezelregio ook bekend staan omwille van de sfeervolle wijnfeesten die hier jaarlijks plaatsvinden, waarbij mensen kunnen proeven van een rijkelijk culinair aanbod bestaande uit lekkere hapjes en drankjes uit het gebied. Helaas waren er nu geen feesten, maar wij waren er wel getuige van hoe mensen dagelijks al vroeg in de ochtend met zak of emmer naar deze laan afzakten op zoek naar noten. Deze noten worden voor diverse doeleinden gebruikt, als lekkernij in gebak bijvoorbeeld of om een heerlijk likeurtje van te maken. Dus ja, walnoten zijn erg gegeerd bij de plaatselijke bevolking !

Een dagelijkse portie Moselsteig

Deze prachtige omgeving nodigt uiteraard  ook uit om te wandelen, hoe kan het anders hé 😊
Drie dagen na elkaar was het puur genieten van de rust en de schoonheid onderweg.
Drie dagen na elkaar konden we gedurende heel wat mooie kilometertjes “proeven” van de alombekende Moselsteig, zeker een aanrader !

Dag één: Brauneberger Juffer

De eerste dag werd een “opwarmingsdagje” met een kortere route die redelijk makkelijk was. Een route aan de overkant van de oever van Brauneberg, aangenaam mooi, vooral omdat ze helemaal doorheen diverse wijngaarden loopt. Op deze manier kregen we zoals ik hierboven al beschreef een blik achter de schermen wat die druivenoogst betreft. Héél leuk en interessant ! De meest bekende wijnsoort is hier overigens de Brauneberger Juffer. De wandeling die wij maakten, droeg toepasselijk ook deze naam.

Meer info over deze wandeling vind je hier:
https://www.outdooractive.com/de/route/wanderung/moseltal/jufferweg-in-brauneberg-an-der-mosel/2811372/

Dag twee: Leiermannspfad

De volgende dag maakten we een wandeling in de buurt van Traben-Trarbach, het Moselsteig Seitensprung Leiermannspfad. Dit was eigenlijk een plan B tocht. We hadden aanvankelijk een andere gepland, maar omwille van de mist die daar hing, hebben we last minute voor deze route gekozen. Het eerste gedeelte van deze route vond ik niet zo bijzonder. ’t Was wel mooi, maar niet om te zeggen “wow”. Dat gevoel kwam echter wél, naarmate de wandeling vorderde en de Moezel meer in beeld kwam. Dat was tevens het gedeelte dat helemaal gelijk liep met de Moselsteig en zoals te verwachten, werd het wandelen vanaf hier ook meteen een stuk avontuurlijker. Zalig ! Ik was weer direct helemaal in mijn element 😇 Superlatieven schieten te kort om te beschrijven hoe mooi die laatste kilometers waren … Werkelijk prachtig om boven op een langgerekte heuvelkam te wandelen over kronkelende, smalle paadjes, met continu de Moezel voor of naast je in beeld 🤩 Dit maakte het iets of wat saaiere begin van de wandeling ruimschoots goed, waardoor deze voor mij toch in het rijtje “aan te raden” mag vermeld worden.

Meer info over deze wandeling vind je hier:
https://www.tourenplaner-rheinland-pfalz.de/nl/tour/dagwandeling/moselsteig-seitensprung-leiermannspfad/12944650/#dm=1

Dag drie: Erlebnis Moselkrampen

De meest spectaculaire tocht bewaarden we voor onze laatste volledige wandeldag aan de Moezel. Hoe spectaculair het effectief zou worden, daar waren we ons op dat moment nog niet van bewust. Gelukkig maar, want ik zou er niet aan begonnen zijn, mocht ik geweten hebben wat ons nog boven het hoofd hing, of beter gezegd: wat we nog onder onze voeten zouden krijgen !

We startten in Beilstein, vroeg in de ochtend, terwijl het nog behoorlijk koud was en de Moezel nog gehuld was in de mist. Daarbij mochten we meteen al een flinke klim maken en voor we het wisten stonden we op een stevige hoogte, waar we konden genieten van een magisch mooi uitzicht ! Vrij snel kregen we een bord voor onze neus, dat ons waarschuwde dat het pad dat we zouden gaan bewandelen op eigen risico te betreden was. Oei ! Dat begon al goed ! Als je om je heen keek, zag je ook direct waarom dat bord er stond. Er was maar een heel smal paadje om over te lopen, waarbij aan de rechterzijde een muurtje was tegen de berg en waarbij aan linkerzijde de afgrond lonkte. Dus enige tredzekerheid was hier wel geboden. Gelukkig bleef het zo niet de hele tijd doorgaan en volgden er tussendoor ook weer “gewonere” paden.

Ik was super enthousiast over deze prachtige wandelroute, die wat uitdagender was dan wat we de voorgaande dagen gedaan hadden en waarbij de variatie eveneens groter was.

Alles ging goed, tot we op een gegeven moment ergens op een stukje kwamen, waarbij ik al meteen het gevoel had dat er iets niet klopte. Het ging daar ineens wel héél steil naar beneden 😲 Ik gaf meermaals aan dat ik het niet kon geloven dat wij daar doorheen moesten, want een paadje was soms ver te zoeken en ’t had er veel meer schijn van dat we gewoon zelf een weg aan het banen waren doorheen onkruid en bramen. Maar volgens de route die wij gedownload hadden, waren wij wel degelijk op het juiste pad. Dus ploeterden we verder… amai, het ging nauwelijks vooruit want ik stond letterlijk en figuurlijk stijf van de angst 🥶 Nog nooit in mijn leven ben ik zo bang geweest tijdens het wandelen.

Op een gegeven moment zag ik geen andere uitweg dan gewoon te gaan zitten (voor zover je dat “gewoon” kan noemen !) en om me zo naar beneden te laten zakken. Aan spanning geen gebrek 😉

Uiteindelijk zijn we hier ook wel weer uit geraakt en konden we onze weg gelukkig op een veiligere en rustigere manier verder zetten. De “akelige” stukken die toen nog volgden, waren ineens nog maar peanuts voor ons 💪.

Als afsluiter van deze wandeling, namen we het veer aan de andere kant van de oever, van waar we een prachtig uitzicht hadden op een zonovergoten Beilstein, waar we terug naartoe moesten om bij het eindpunt te geraken.

Zalig om op deze manier de Moezel over te steken ! Nog fijner om de angst die ik tijdens deze wandeling ervaren had te kunnen wegspoelen met een lekker wijntje op een terrasje langs de Moezel en om tijdens een welverdiend etentje te kunnen genieten van de zonsondergang …

Terwijl we daar zaten en iets wilden opzoeken via de app OsmAnd (een echte aanrader voor wandelaars !) ontdekten we dat ik het eigenlijk de hele tijd goed had aangevoeld. Het gevaarlijke stuk dat wij overwonnen hadden, behoorde niet tot de route! De route die ik gedownload had, kwam nochtans van een officiële site en dan vertrouw ik er ook op dat die juist is. Dat was in dit geval dus niet ! De correcte route stond duidelijk zichtbaar op OsmAnd, hadden we dat maar eerder geweten !

Maar …. we hebben wel een onvergetelijk avontuur beleefd en achteraf gezien kunnen we er gelukkig flink om lachen (op het moment zelf was dat even héél anders 😉).

Meer info over deze wandeling vind je hier:
https://www.erlebnis-moselkrampen.de/index.html

Aan alle mooie liedjes komt een eind…

Helaas regende het op onze vierde en laatste dag. Daardoor hebben we toen besloten om die dag geen lange tocht meer te maken. Het werd een kort wandelingetje langs de oever in Brauneberg en daarbij zagen we dat er aan de overkant van het water weer volop gewerkt werd. Tja, weer of geen weer, die druiventrossen moeten natuurlijk wel geoogst worden …

Na de lunch werd het droog en hebben we tot slot nog een Weingut bezocht, waarbij we ons nog een beetje voorzien hebben van wat “herinneringen” om mee naar huis te nemen 😋

’t Was zalig om hier een aantal dagen door te kunnen brengen ! Op de laatste dag na, hadden we dagelijks stralend weer en konden we in oktober nog heerlijk luchtig in T-shirt wandelen. Tenminste, de vroege ochtenden en de avonden niet mee gerekend, want dan was het echt wel koud. Een groot contrast met de temperaturen die we overdag hadden, maar op zich was dat natuurlijk helemaal niet erg.

Ook al was het amper een paar uurtjes van huis en ook al was het maar een paar dagen, het heeft enorm deugd gedaan en ’t gaf zonder twijfel een echt vakantiegevoel.  We zijn uiterst tevreden en met volle batterijen weer naar huis gereden.

Meer moet dat niet zijn … 🙏

Je e-mailadres zal niet openbaar op de website vertoond worden.

  1. Een heel avontuur in een prachtige omgeving en niet te ver van huis!
    Wij verbleven ook al eens aan de Moezel, maar hebben er nooit zulke prachtige wandelingen gemaakt.
    Dit verslag geeft zin om dat zeker nog eens te gaan doen!

    1. Dank je wel voor je reactie Rina !
      Het blijft altijd fijn om er op zo’n manier een paar dagen tussenuit te kunnen zijn hé.
      Ik zou zeggen: als jullie de kans hebben om in deze regio eens wat mooie wandelingen te gaan maken… zeker doen !

  2. Mooi verslag ! Ja de Moezel is inderdaad een SUPER mooie streek. In de herfst fantastische landschappen.
    Wij waren er nog eind september en ook ten volle genoten.

  3. Mooie reportage Hilde. Topwandelingen !!!
    Super mooi is het daar aan de Moezel.
    Wij waren pas in Veldenz op enkele kilometers van Bernkastel.
    Jullie hebben het wel zeer avontuurlijk gedaan daar, spannend………
    Ik krijg direct zin om terug te gaan.

    1. Bedankt voor je toffe reactie Julienne !
      Jullie waren in dezelfde buurt dan …
      Ik zou ook graag teruggaan, maar voorlopig blijft het een beetje bij wandelen hier in de buurt denk ik 😉

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}